Wie groet jij?
Hoe goed ken je jouw collega's eigenlijk? Kan beter? Yes! We Connect komt elke week met een nieuwe vraag. Hang 'um op bij de koffie machine en praat bij met elkaar. Deze week gaat het over groeten: #praatbijhetkoffieapparaat
We groeten mensen die hun vrije tijd op dezelfde manier invullen. Iedereen weet wel dat toerende motorrijders naar elkaar zwaaien. Ik zwaai al jaren naar andere varenden tijdens mijn jaarlijks zeiltrip. Bij het hardlopen ben ik iets minder zwaaierig, maar meer van het knikje of de vriendelijke glimlach. Een blik van herkenning en respect.
Als designer en tool ontwikkelaar bij Yes! We Connect wil ik altijd overal het fijne van weten. Dus ik heb me even verdiept in de zwaai-materie. Al zoekende kwam ik snel op "The Etiquette of Waving" voor motorrijders. The wave is your rolling connection to your biker brother and sisterhood. Maar ook campervanners, treinmachinisten, oude Volvo rijders en Porsche rijders zwaaien naar elkaar. En tips voor zwaaien als wielrenner vond ik in de video: Dr Hutch’s guide to waving for cyclist.
Dr Hutch’s guide to waving for cyclist
Op wikipedia lees ik: Een groet is een geritualiseerd gebaar, met een hand of in het geval van verbale groet, een zin of woord, dat in de meeste gevallen wordt gebruikt om sociaal contact op gang te brengen (YES!) of af te breken (in het geval van een afscheidsgroet)... ...In de westerse samenleving is het hand geven de meestgebruikte non-verbale begroeting tussen personen. Dit doet men met de rechterhand terwijl men elkaar in de ogen aankijkt. Een variant is de zogenoemde boks (of fist-bump). In sporten en in sommige subculturen is de high five gebruikelijk. In Japan groet men elkaar door een buiging te maken. In Egypte schudden mensen met hun hoofd.
Van grotere afstand kan men elkaar groeten door naar elkaar te zwaaien. Iets dichterbij volstaat een hoofdknik, die ook gebruikt wordt als mensen er voor de buitenwereld niet te zeer de aandacht op willen vestigen.... Ha kijk daar kom ik met mijn hoofdkik als ik ren. Gaat me niet zo zeer om de buitenwereld, maar meer om dat ik overenthousiast naar een vreemde zwaaien zo dichtbij dan toch gek vind. Dat heb je op een boot op het water dan weer niet.
Pas echt interessant wordt het bij de alinea: Personen die elkaar voorbijgaan. Komt men buiten iemand tegen die men niet kent en waarmee men verder geen contact heeft, dan is een groet gebruikelijk als de ontmoeting als zeldzaam wordt beschouwd. Dat is bijvoorbeeld het geval bij nacht of als men op een verlaten plek wandelt, omdat men dan niet vaak iemand tegen komt. Verder zijn vriendschappelijke, collegiale begroetingen gebruikelijk tussen buschauffeurs, motorrijders, ligfietsers, bestuurders van gelijke en/of zeldzame auto's, e.d.
Kijk en dan kom ik weer terug bij een van onze inspiratieboeken: De Magie van de klik. Daarin staan 5 klikversnellers. Eentje daarvan gaat over overeenkomsten. Hoe zeldzamer de overeenkomst, die je met iemand deelt, hoe meer je je met diegene verbonden voelt, hoe sneller je een klik zult ervaren.
In de blogs en filmpjes komt dat ook steeds terug. You wave at people who are one of us. A distinct group of people you feel connected to.
Wat doe jij in je vrije tijd waarbij je anderen groet?
Welke onbekenden zou je op je werk groeten als dat ook een normaal ritueel was? Klinkt in eerste instantie misschien gek omdat het niet zo zichtbaar is als een Harley, een zeilboot of een wielrenfiets. Maar het is wel interessant om eens bij stil te staan. Iemand met dezelfde expertise? Iemand met dezelfde passie voor programmeren? Iemand met dezelfde visie? Iemand die ook een rommelig bureau of messy locker heeft?